New Cancerboy review in Dutch Fade Out mag…

Thank you Theo Ploeg for the loving review. You can read the original here.

***

Glitterbug: techno als verwerking

Ja, ik weet: Cancerboy van Glitterbug is al een tijdje uit. Toch verdient het album nog wat extra aandacht. Had eigenlijk gewoon in OOR moeten gebeuren, maar andere releases kregen om diverse redenen voorrang. Ook René Passet recenseerde het album niet, al kom je z’n quote – <> – overal tegen.

Passet heeft een punt. Een Nederlandstalige recensie van Cancerboy ben ik immers nog niet tegengekomen. Zonde, want deze derde van Till Rohmann uit Keulen is z’n beste. Z’n meest intense en persoonlijke, ook. Cancerboy is de soundtrack van de periode dat Rohmann als jongetje streed tegen kanker en overwon. Tijdens ons gesprek in het Keulse clubcafé Zum Scheuen Reh bekent hij niet gemakkelijk over die periode te praten. “Voor mij voelde het goed om er een album over te maken om het zo een plek te geven”, vertelde hij.

Ook zonder die achtergrondkennis luistert Cancerboy als een intens album. Al klinkt ‘t mét natuurlijk nog emotioneler. Eerder bracht Rohmann werk uit op labels als Ware, Wolfskuil, Mule, Notown, Ghostly, False-Industries, Ki en Obsolete Components. Soms duidelijk gericht op de dansvloer, soms dieper en abstracter. Cancerboy is verschenen op z’n eigen c.sides-platenlabel. Rohmann gaat er diep. Vindt er muzikaal aansluiting bij het geluid van Panta Du Prince, maar voegt – hoe koud zijn techno soms ook mag klinken – altijd wat warmte toe. Die combinatie is bij vlagen prachtig. In ‘Passages’ bijvoorbeeld, waar gloedvolle synths zorgen voor een bleek soort blijdschap.

Die tegengestelde klankkleuren zijn op deze derde langspeler hét handelsmerk van Rohmann. Hoe diep en donker zijn techno ook mag klinken, altijd is er die andere kant, die van lichte euforie, van een bleek zonnetje dat tegen beter weten in is opgekomen om wat warmte te bieden. Rohmann gaat uiterst subtiel te werk. Nergens liggen de emoties er te dicht bovenop. Je zou Cancerboy wat dat betreft een ingetogen album kunnen noemen.

En dan zijn er nog de titels die enig inzicht lijken te geven in de gevoerde strijd. ‘Those Hopefull Moments’ is een uiterst fragiel, maar prachtig nummer dat langzaam richting euforie gaat. In ‘From Here On’ en ‘Dragged Along’ is de pijn, tanende geloof in een goede afloop en eenzaamheid voelbaar.

Dat zoiets vreselijks tot zo’n prachtig album kan leiden.

Cancerboy van Glitterbug is verschenen bij c.sides en wordt gedistribueerd door Kompakt en N.E.W.S..

Comments are closed.