DJ Broadcast (NL) about Dust
You can find the article here.
Blazen maar. En zien wat er te voorschijn komt. Misschien wel iets moois. De Duitse technoproducer Til Rohmann alias Glitterbug heeft iets met conceptalbums. Na het even persoonlijke als grimmige Cancerboy (2012) – waarop Rohmann zijn overwinning van de slopende ziekte als centrale thema koos – draait zijn vierde album Dust om vergeten plekken en herinneringen. Om associaties en dromen. Daarbij blijft de drumcomputer meestal op de achtergrond.
Pas op ‘1st of July’ floept hij aan voor een Border Community-achtig, arpeggiogedreven technonummer. Gestileerd, sober en elegant, zoals we Glitterbug op albums als Supershelter (2008) en Privilege (2010) hebben leren kennen. Maar op de overige nummers kiest Rohmann meestal voor een veel ingetogener geluid. Vloeiende, langzaam in elkaar schuivende harmonieuze melodieën die soms rechtstreeks teruggrijpen op de ambientklassiekers van mannen als Eno en Harold Budd en een enkele keer – ‘Apparition’ – Afrikaanse invloeden lijken te hebben.
Niet alles beklijft, maar op nummers als ‘Far Far Light’ en ‘Silent Glory’ is de warmte in de machines bijna voelbaar. Dat Dust op Gold Panda’s platenlabel Notown Records verschijnt is geen toeval. Na een ontmoeting in Amsterdam bleken de twee een liefde te delen voor complexe, moderne grotestadsmuziek waarin een groot hart klopt. Daar is niks stoffigs aan. Rene Passet